— Witam, jestem wielkim fanem Twojego filmu i Marka Dacascosa. I zastanawiałem się, jak stał się częścią filmu? I czy słuszne jest postrzeganie go jako fana Johna Wicka?
Chad: Poznałem Marka Dacascosa jeszcze w latach 90-tych, byłem wtedy tylko kaskaderem. Poznaliśmy się na planie filmu Drive, to było tak dawno temu. Kiedy Keanu i ja rozmawialiśmy o stworzeniu postaci Zero, mieliśmy na myśli Hiroyuki Sanadę, Keanu pracował z nim w 47 Roninach. Jestem jego wielkim fanem. Pierwotnie planowaliśmy Hiroyuki do roli bardzo poważnego mistrza ninja. Hiroyuki miał problem, podczas jednego z treningów doznał kontuzji. Przeszedł operację i nie mógł dojść do siebie na czas. Mieliśmy nadzieję na najlepsze, ale tak się nie stało. Tak więc niestety Hiroyuki potrzebował więcej czasu na powrót do zdrowia. Wcześniej poprosiłem Marka, żeby wziął udział w filmie tylko jako kaskader. Zapytałem, czy chce więcej. I jeszcze tego samego dnia wsiadł w samolot i poleciał do Nowego Jorku. Na początku próbował pracować na podstawie napisanego już przez nas scenariusza. Była to rola bardzo poważnego japońskiego Sensei. Każdy kto zna Marka wie, że jest on taki sam jak Zero. Szczęśliwy i energiczny. Zaczął więc pokazywać nam sceny po swojemu, a my z Keanu po prostu patrzyliśmy na siebie i byliśmy jak: «O, zróbmy to. Zostaniesz fanem Johna». Wszystko wzięło się od Marka, on jest taki z natury. Kazał nam się śmiać za monitorami i po prostu zrobiliśmy to w jego stylu.
— Mam pytanie do was obu. «John Wick» to bardzo twardy film akcji, ale czy były jakieś zabawne momenty podczas kręcenia filmu? Jaki był najśmieszniejszy moment? Może coś nie wyszło albo coś w tym stylu?
Czad: Czy kiedykolwiek pracowałeś z psami lub końmi? Codziennie pojawia się nowy żart. No konkretnie, konie nie zawsze robią to, co chcesz, żeby robiły. Ekipa kaskaderska musiała po nich sporo posprzątać.
Keanu: Zabawne momenty… nie, to znaczy, że filmowanie było świetną zabawą, ale nie przychodzi mi do głowy nic, co wszyscy uznalibyśmy za zabawne.
— No właśnie, co się najczęściej działo, co sprawiło, że płakałeś, krzyczałeś lub przerywałeś filmowanie? Gdy ktoś zapomni jakiegoś słowa lub ruchu?
Chad: Kiedy poślizgniesz się na końskim gównie. Bez tego nie ma mowy (śmiech na widowni). Psy lubią gonić koty, to był duży problem.
Keanu: Pies gonił konia.
Chad: Tak, pies gonił konia. I to nie był nasz koń, tylko jeden z koni NYPD.
Keanu: Cóż, to nie było zbyt zabawne.
Chad: Teraz jest to zabawne, ale wtedy nie było.
— Keanu, czy realizowałeś jakiś specjalny program w przygotowaniach do roli? Czy była to specjalna dieta lub specjalny program treningowy?
Keanu: Trening jest jak trening. Trochę trenowałem przed tymi treningami, to znaczy przygotowywałem się do treningów judo i jiu-jitsu, pracy z bronią i tego typu rzeczy. Co do diety, to tak, starałam się po prostu dobrze odżywiać. Jeśli kręcisz sceny akcji przez 10 godzin dziennie, musisz przyjąć określoną liczbę kalorii, jeść określoną liczbę razy w ciągu dnia, żeby mieć energię. Ale nic specjalnego, naukowego, typu ok jakie masz tętno czy poziom cukru? Nic takiego.
— Nie tylko jestem wielkim fanem filmów, ale także śledzę NBA (ligę koszykówki). Dlatego osobiście byłem zachwycony, gdy zobaczyłem Bobana Bojanovica w tym filmie. Czy możesz nam powiedzieć, jak to jest projektować sceny dla tak wysokiego faceta? A jak to jest z nim walczyć?
Keanu: To twardy facet.
Jest super. Chciałem nakręcić scenę w nowojorskiej bibliotece publicznej. A Keanu miał taki pomysł, że John miał sejf z książkami, które musiał wydostać z miasta. Kiedy znaleźliśmy tę bibliotekę, okazało się, że jest bardzo mała i pomyśleliśmy, że najlepszym sposobem na nakręcenie tej sceny będzie pozyskanie najwyższego kaskadera, jakiego mogliśmy znaleźć i nakręcenie z nim sceny akcji. I to byłby fajny początek filmu. Nie mogliśmy znaleźć kaskadera, którego wzrost by nam odpowiadał. A nasz producent jest wielkim fanem koszykówki. Widział Bobana, a ja widziałem go w reklamach i myślałem, że jest naprawdę zabawny, wyglądał fajnie. Poprosiliśmy go, żeby przyleciał do Nowego Jorku i przez dwa lub trzy tygodnie pracował z ekipą kaskaderską. Potem przedstawiłem go Keanu. W ostatnim filmie Keanu walczył z zapaśnikiem sumo, a w tym z Bobanem. Fajnie było układać choreografię dla różnych zabójców o różnych cechach fizycznych.
Keanu: Boban podszedł do treningu odpowiedzialnie, był naprawdę zainteresowany. Jest sportowcem, odpowiednio wysportowanym i znającym swoje ciało. Był świetny. Ma dobrą reakcję, kalkulację. I dobrze się bawił, i był entuzjastyczny, jak «Zróbmy to!». Myślę, że po czterech czy pięciu godzinach walki był jak: «Wow! OK, to jest interesujące. Wciąż walczymy. No to bierzmy się do roboty».
Chad: To jest poważne, to nie jest koszykówka). I nie miał dublera. Więc tak naprawdę wszystko robił sam.
Keanu: Tak, był świetny.
— No właśnie, czy nadal uważasz, że czytanie jest przydatne? Choć może to być niebezpieczne jak w tym przypadku.
Chad: Tak, wiedza to potęga.
— John Wick lubi sportowe samochody. Byli w poprzednich filmach, a w części 3 nie widziałem ich zbytnio. Jakie samochody ci się podobają? A może wolisz jazdę motocyklem lub jazdę metrem?
Keanu: Tak, nie mamy w tym filmie żadnych klasycznych samochodów sportowych. Dlaczego nie, Chad?
Czad: Budżet, budżet. Tylko konie, psy i motocykle).
— A motocykle?
Czad: Nie, nie było motocykli Arch.
Keanu: Nie, to nie byłoby w porządku.
Chad: Nie mieliby racji. Było za to sporo motocykli.
Keanu: Tak, a ja uwielbiam jeździć motocyklami.
Chad: Ale my lubimy sportowe samochody. Jesteśmy wielkimi fanami Steve’a McQueena. Dlatego mieliśmy ten początkowy pomysł na pierwszego Johna Wicka. Myśleliśmy, że to będzie fajne. Ten klimat lat 70. Podobało nam się.
— Panie Stahelski, czy podzieli się pan z nami liczbą ciał?
Czad: Wtedy nie będzie to interesujące.
— Och, daj spokój.
Czad: W takim razie będziemy musieli jeszcze raz obejrzeć i policzyć. Więcej niż w części drugiej, ale mniej niż w części czwartej)
— Czy większość z nich została zastrzelona lub zasztyletowana? Albo uduszony?
Chad: John miał mnóstwo okazji. Powiedziałbym, że większość została zastrzelona.
— Będzie kontynuacja czy 3 część Johna Wicka jest ostatnią?
Keanu: Wiesz, to zależy od publiczności. Pierwszy film okazał się sukcesem i to dało nam możliwość zrobienia drugiej części. Jesteśmy bardzo zadowoleni, że ludziom podobał się również drugi film. Mamy nadzieję, że trzecia część również im się spodoba. Jeśli się sprawdzą, to może zrobimy kolejny film. Osobiście uwielbiam tę rolę, rolę Johna Wicka. Z zainteresowaniem zobaczę, co się stanie.
— Myślę, że jest to kontynuacja poprzedniego pytania. Czytałam o serii Continental. Co możesz powiedzieć o przyszłych planach związanych z tym projektem.
Keanu: Nie mogę tu powiedzieć nic wielkiego. Zainteresowało się nim Lionsgate, jest to sequel na podstawie filmu John Wick. Chcieli stworzyć kilka opowieści o świecie Continental. Dla mnie brzmi to jak zabawa. Ale nic więcej na ten temat nie wiem.
— Co czułeś, gdy kręciłeś scenę z motocyklem? Naprawdę prowadziłeś motocykl i walczyłeś jednocześnie.
Keanu: Tak… nie… Chcieliśmy, żeby akcja była kręcona w różnych miejscach. I jedną z tych scen była scena z motocyklem. Było to połączenie prawdziwej jazdy motocyklem i technicznej pracy nad scenami.
— A ile motocykli zostało poszkodowanych? Bo scena nie zawsze może się udać.
Chad: Chyba rozbiliśmy sześć motocykli. Doszli do końca, co nie jest do końca dobre. To byli prawdziwi ludzie, prawdziwe katastrofy. Część strzelaniny odbyła się na moście w Nowym Jorku. Jest to najdłuższy most wiszący w Ameryce. Keanu jeździł na motorze po ulicach, a potem nasza ekipa kaskaderska wykonywała prace sceniczne na motocyklach z prawdziwymi mieczami. Spróbuj odróżnić.
— Poważnie, miecze, których używałeś mogły spowodować wypadki motocyklowe?
Chad: W filmie, tak.
— Na szyi sędziego znajduje się tatuaż w języku niemieckim. Czyj to był pomysł, żeby użyć niemieckiego słowa? I dlaczego właśnie to słowo?
Chad: To prawdziwy azjatycki tatuaż Dillona. Pomyśleliśmy, że to wygląda fajnie. A ten tatuaż ma ciekawe znaczenie.
— Mam pytanie do Keanu Reevesa. Jak wypadłaś w roli wieczorynki? Po wszystkich strzelaninach i walkach, po przemoczeniu.
Keanu: Kiedy zdejmuję kostium i wychodzę z roli, zaczynam myśleć o kolejnym dniu pracy. Zastanawiam się nad ostatnim dniem kręcenia filmu. A ja biorę naprawdę zimną kąpiel.
Kąpiele z lodem.
Keanu: Tak. A potem może ciepła woda, a po niej zimny prysznic. Potem jem dużą kolację i staram się przespać osiem godzin.
— Powiedziałeś już, że mógłbyś zrobić sequel, choć jeszcze nie zacząłeś pracy nad częścią 4. Ale ile masz teraz pomysłów? Ile nowych osób w obsadzie? Oczywiście Ian McShane i Lance Reddick muszą zostać, są już jak twoja rodzina. Zakładam, że nowe pomysły będą dotyczyły «The Board of Clans»?
Chad: To dobry pomysł.
Keanu: Pomysł ewoluuje w miarę upływu czasu. Pomysłów jest bardzo dużo. Mam pewne przemyślenia. A Chad ma coś na myśli. Ale jeszcze nic nie wiemy, bo prace jeszcze się nie rozpoczęły.
Chad: Zazwyczaj siadamy i wymieniamy się pomysłami na temat zaangażowania kaskaderów, na temat postaci, na temat fabuły. A my po prostu połączyliśmy te pomysły, żeby było ciekawie.
— Po raz 3 wcielasz się w rolę Johna Wicka. Czy to było dla ciebie jak powrót do domu? Czy wiedziałeś co robić i czy było to świetne rozwiązanie? A może było to dla Ciebie nowe wyzwanie?
Keanu: To było dobre uczucie, czułem się jakbym wrócił do domu. Miałam na sobie ten sam kostium z drugiej części. Pierścień i zegarek trzymałem w domu. Zawsze byli w pobliżu. Założyłem z powrotem pierścionek i zegarek, założyłem garnitur i to wydobyło we mnie uczucia. Wykonujesz wewnętrzną pracę, zakładasz te rzeczy i jesteś gotowy.
— Keanu, powiedziałeś mi w poprzednim wywiadzie, że nienawidzisz golenia, zgolenia brody. Czy jesteś zadowolony z tego, jak wyglądasz w filmie, jak w życiu?
Keanu: Tak, jeśli grasz rolę, w której jesteś czysto ogolony, musisz się cały czas golić. Więc miło, że w tym nie trzeba tego robić. Tak, dla Johna Wicka nie trzeba było się golić. Ale przecież trzeba przycinać włosy, prawda? Było więc trochę uwodzenia.
— To raczej osobista prośba niż pytanie. Mój syn ma na imię Neo, a mąż Konstanty. A ty się w nim zadurzyłaś. Czy masz minutę, aby zrobić sobie z nami zdjęcie w holu po wszystkich wywiadach? Bo mój mąż bardzo cię kocha.
Keanu: Tak, jasne, nie ma problemu.
— To takie słodkie.
— Keanu Reeves i Chad Stahelski. Dziękuję bardzo.
